GÖRME ENGELLİNİN KALEMİNDEN
"Kalbin gözleri,vücudun gözlerinden çok daha iyi görür."(Reşat Nuri Güntekin)
Bir ama ile karşılaştığınızda bocalayıp,ne yapacağınızı bilemez bir duruma düşmeyin diye aşağıdaki husuları hatırlamanız ikimiz için de yararlı olacaktır:Ben sıradan bir insanım,yalnızca görmemek gibi bir engelim var.Sesinizi yükseltmenize ya da bana çocukmuşum gibi davranmanıza gerek yok.Ne istediğimi yanımdaki kişiye sormayın."Kahvesine krema ister mi?" yerine bana sorun.
-Bağımsız bir şekilde yürümek için uzun bir beyaz baston ya da rehber köpek kullanabilirim;veya kolunuza girmeyi rica edebilirim.Kararı bana bırakın ve lütfen koluma sarılmayın;izin verin ben sizin kolunuza gireyim.Yükselti ve çukurları önceden sezebilmem için sizden bir adım geride yürümem gerekir.
-Odada benimle birlikte kimin bulunduğunu bilmek isterim.Lütfen girdiğinizde konuşun.Beni başkalarıyla tanıştırın(çocuklar dahil).Eğer çevremde kedi ya da köpek varsa,bana söyleyin.
-Bir odanın veya kabinin veya arabanın yarım açık kapısı benim için bir tehlike oluşturur.
-"Görmek" gibi sözcükleri kullanmaktan kaçınmayın.Bu sözcükleri ben de kullanırım.Sizi gördüğüme sevindim,gibi.
-Bana acınmasını istemem ama görme engelliliği yüceltircesine konuşmanızı da istemem.Koku alma,dokunma veya işitme duyularım kör olduğum için ilerlemedi.Bu duyu organlarımı sizden daha çok kullanıyorum ve dolayısıyla, bu duyularla sizin aldığınızdan daha fazla bilgi alabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder