İnsanlar doğar,yaşar ve ölür.bu üç aşama insanlığın doğasında vardır.Doğmak bizim elimizde değildir fakat nasıl yaşayacağımıza dair kararı kendimiz verebiliriz.Nasıl yaşadığımız da ileriki hayatımızı şekillendirir.İnsanlar,bebeklik dönemlerinde nasıl başkalarının bakımına ihtiyaç duyuyorlarsa,geçkin yaşlarında da aynı ilgiyi görmeyi beklerler,hatta görmelidirler.Çünkü yaşlılık,tıpkı bebeklik gibi insanları aciz ve iş göremez hale getirir.
Aile çocuklarını besler,büyütür,eğitir ve topluma yararlı hale getirmek için elinden geleni yapar.Bütün bunları yaparken de yaşı ilerler ve aile büyükleri yardıma muhtaç hale gelir.
İşte gençler,anne ve babaları kendilerine ihtiyaç duymaya başladığı andan itibaren onların yanında olmalıdır.Çünkü yaşlılık belirtileri ortaya çıkmaya başladıktan sonra insanlar ilgi görmeyi beklerler.Çevresinden ilgi gören yaşlılar,daha sevecen olurlar,sağlıklı ve hayata daha iyi tarafından bağlanırlar.
Yaşlılara,ihtiyaç duydukları konularda destek vermek ve onlarla sevgi ve saygıya dayalı ilişkiler kurmak zorundayız.
Annelerimizin,babalarımızın ve hatta dede ve ninelerimizin bizden başka kimsesi yoktur.Bugünkü sağlıklı ve mutlu günlerimizi onların fedakarlıklarına bağlamamız gerekir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder