Hiçbir ihtiyaç sahibi, ihtiyacından fazla almazdı. Taş ağzına kadar akçe dolu olsa bile eğer iki akçeye ihtiyacı varsa, iki akçe alırdı. Asla daha fazla almazlardı.Sonra da bırakan kişiye dua ederlerdi.
Bırakan belli değil alan belli değil. Yapılan iş sadece Allah rızası için yapılırdı.
Yardım edilen kişi, mahcup olmasın diye böyle bir yol seçilmiş idi.
Hala da o taşlar eski camilerde vardır. Ama şimdiki insanlar, o taşların ne için yapıldığını bile bilmiyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder